آه ... آه...آه که کاش این مستی جاودانه می شد و ساعتی بعد هیچ کس هیچ سخن هوشیارانه ای نمیگفت.

َاَه... اَه...اَه که الان به آنجا می رسی که بگویم: گه خوردم! کافیست؟!

.
.