از روزی که به اینجا آمده ام، و هم اکنون سی و چند روز می گذرد هیچ نامه ای از هیچ کس برایم نرسیده است. آدم نمی تواند تحمل کند، بالاخره باید داشت، انسانی را باید داشت که غم انسان را دریابد. و این چگونه داشتنی است که من دارم؟

نامه های غلامحسین ساعدی به طاهره کوزه گرانی