Friday, November 20, 2009

می شود

کار به جایی رسیده که برای زندگی کردن بهانه می خواهیم، اما مرگ دم دست است، راحت و بی بهانه و آسان می شود مُرد هر لحظه. می شود در کسری از ثانیه از حال رفت و رفت در عوالم دیگر. می شود زندگی را از یاد برد، می شود زندگی را از هوش رفت بی بهانه ای
.
.

1 comment:

سفید said...

چه کنم که گاه فقط بهانه های نبودنم بیش از بودنم میشود!