"سخت می گیری. دنیا را سخت می گیری. اسانتر با آن تا کن تا مهربان تر شود. این همه مانع را خودت از اقصی نقاط دنیا حمع می کنی، می چینی سر راحت تا خیالت راحت باشد که هفت خوان رستم را عبور کرده ای و زنده گی آسانی نداشته ای. خودت را تنبیه می کنی به خاطر حس گناهی که باید بفهمیم از کجا آمده. همه مان یادگرفته ایم که تبهکار و بدذاتیم. این چیز دیگری است از نوع خاص ترش که کله ی تو را پر کرده از ابداع روش هایی برای تنبیه خودت..."

پری فراموشی/ فرشته احمدی

با منه؟! چه همه تکراری و زبون نافهم!
.
.

گاهی وقتی، بین همه ی این سیگارهای بی توجه لا به لای کاغذها و بدو بدوها، آدم باید که مکث کند. همه چیز را ثابت نگه دارد. نخ سیگار و فندکش را بردارد و بنشیند توی تراس، زیر آفتاب بی حوصله و خسته ی مهرماه که نه می سوزاند نه کلافه می کند. سیگارش را بگیراند و با بیخیالی کام بگیردش! آدم باید که بگذارد گاهی وقتی موهایش را باد پخش و پلا کند، که بیخیال باشد. باید که ته سیگارش را از آن بالا به کوچه هدف بگیرد.
گاهی وقتی همه باید بیخیال شوند...
.

.
.

سه ما از اون روز گدشته. هنوز با هر تصویر هق هق گریه ام سکوتم را مش کند. من دیگر هیچ وقت مثل قبل نخواهم شد. هیچ کدام دیگر همان ها نخواهیم شد

پیش ترها ما انقدر گاو نبودیم
بعدن شدیم

شما که دیگر یادتان هَس؟!
.
.

"همیشه به نظرم می رسد اگر آنجایی که هستم نباشم حالم بهتر می شود و این مسئله جا به جا شدن موضوعی است که مادام العمر روح مرا به خود مشغول می دارد."

شارل بودلر
.
.

Trelkovsky: If you cut off my head, what would i say... Me and my head, or me and my body?
What right has my head to call itself ME?


Le Locataire/Roman Pollanski
.
.

فردا آخرین امتحات آخرین ثلث سوم.
چه مسخره آخرین امتحان ثلث سوم و قتی می دونی بعدش هیج تعطیلات تابستونی ای در کار نیست.


کلا دیگه اینجوری شده
زندگی بدون هیچ تعطیلی تابستونی.
.
.

يادمان نرود شعر ها را كه عجيب پناه خوبي اند براي اين شب هاي بي پناهي ما...

.
.
.

وقتایی که آدم اخماش تو همه، شاید بذارنش به حساب پریود. اما محاله روحشونم خبر دار بشه که حتا به خاطر پریود آدم چقدر می خواد که فقط بهانه بگیره و یه گوشه ای های های گریه کنه.
وقتی آدم حالش بده، بده و این اصلا شوخی بردار نیست.
.
.

بعضی سوال ها هرگز نباید پرسیده شوند.

.
.