پدر با باورهای خاک گرفته خسته است از بن بست افکار. نا امید از هر تغییر. خود را فراموش کرده تا کودکانش نچشند آنچه را که او تجربه کرد. مادر شادابی اش را داده تا بهای زایشی را بپردازد که خود نیز دلیل آنرا به یاد ندارد. شب هنگام٬ رویای عشقی خیالی می بیند. کودکان در چشمان تهی پدر و نگاه منجمد مادر بدنبال دلیلی برای بودن٬ فردا را بر قله ی کوهی مه آلود جستجو می کنند.
...
میز شام چیده شده. خانوده در سکوت لا به لای صدای چنگالها٬ مرغ یخ زده را می جوند.
دختری از درون تلویزیون جیغ می کشد...