حالاست که آدم دلش بگیرد. بغض کند. باز همه بهتر شوند. کوچک شوی. ریز شوی و دلت برای خودت بسوزد که پس کی بزرگ می شوی تو هم؟ خودت را بزنی به خواب که نگویی چرا دلت/حرصت گرفته.

احوالات است دیگر. به چس بند می شود گاهی... گیریم بیشتر وقت ها
.
.

.
.